ایفای ناروا چیست؟
ایفای ناروا به معنای اقدام شخصی است که در آن فرد، با اعتقاد نادرستی که به دیگران بدهکاری دارد، بدهی خود را پرداخت می‌کند، در حالی‌که هیچ تعهد یا بدهی واقعی به شخص ندارد.
تفاوت ایفای ناروا و قرض
ایفای ناروا و قرض دو مفهوم متفاوت در حوزه حقوق هستند. مورد اول به اقدامات فردی اشاره دارد که می‌گوید به دیگران بدهکار است، اما بدهی واقعی ندارد و برخلاف تصورات، بدهی خود را پرداخت می‌کند. از سوی دیگر، قرض مفهومی متفاوت دارد و به اعطای مبلغ مشخصی پول به شخص دیگر به‌عنوان وام با شرایط تعیین‌شده اشاره دارد.
در قرض، هر دو طرف متعهد به اجرای تعهدات مشخص در قرارداد هستند و این تعهدات به‌طور عمومی شامل بازپرداخت مبلغ وام و گاهی به همراه سود معین است. این تفاوت‌ها نشان‌دهنده اهمیت تشخیص بین اعمال نادرست و مفهوم قانونی آن‌ها خواهد بود. در این زمینه می‌توانید از وکیل کیفری برای حل این مشکل کمک بگیرید.
♦ خدمات وکالتی گروه وکلای دادرسانی ♦
شرایط تحقق ایفای ناروا
ایفای ناروا زمانی رخ می‌دهد که فردی که بدهکار فرد دیگری است، خود نیز ارائه‌کننده مبلغی به همان شخص نباشد. در این شرایط، این عمل رخ می‌دهد که به معنای پرداخت بدهی بدون وجود هرگونه تعهد یا بدهی واقعی به گیرنده مال خواهد بود.
بنابراین، اگر فرد بدهکار مبلغی به فرد دیگر نباشد، هنگام ادای دین به او این عنوان تلقی می‌شود. البته در برخی موارد، این امر ممکن است با وجود دین فعلی انجام شود، اما به دلیل مشکلاتی مانند افتراق اجتماعی یا اقتصادی، این دین از دست می‌رود.
مصادیق ایفای ناروا
از جمله موارد مصادیق ایفای ناروا، پرداخت دین به غیر داین (غیر از طلبکار) است. اگر مدیون به اشتباه دین خود را به فردی غیر از طلبکار پرداخت کند، این اقدام به این عنوان درنظرگرفته می‌شود و گیرنده مال موظف به بازگرداندن مبلغ به مالک اصلی آن خواهد بود.
به‌عنوان مثال، احتمال دارد مدیون به اشتباه پول را به حساب شخصی دیگری واریز کند که آن شخص طلبکار نیست. در چنین مواردی، امکان بازگرداندن پرداخت به مدیون وجود دارد، زیرا پرداخت به ناروا انجام شده است. در صورتی‌که فرد به اشتباه خود را مدیون بداند و دین را پرداخت کند، این فرد حق دارد مبلغی که پرداخت کرده است را از گیرنده مال بازگیرد.
با این‌حال، در صورتی که شخص غیرمدیون با آگاهی از عدم دین خود، بدهی شخص دیگری را پرداخت کند، حق بازگرداندن مالی که پرداخت کرده است را نخواهد داشت.
مطالب حقوقی مرتبط:
دادخواست ایفای ناروا
اصطلاحاتی چون “ایفای ناروا” یا “استیفای ناروا” و “دارا شدن بلا جهت” اصطلاحاتی هستند که در زبان حقوق و برخی ادبیات حقوقی به‌کار می‌روند، اما زمانی که به مسائل قانونی پیش می‌آید و اقدام به ارائه دعوا می‌شود، عبارات کامل‌تری مانند “استرداد وجه” یا “استرداد مال” مورداستفاده قرار می‌گیرند.
به عبارت دقیق‌تر، در اسناد قانونی همچون دادخواست و لایحه، از اصطلاحات جامع‌تر و دقیق‌تری برای اشاره به اقدامات حقوقی استفاده خواهد شد. بنابراین، در متن دعوا، عناوین مانند “استرداد وجه” به جای اصطلاحات عامیانه‌تری مورد توجه قرار می‌گیرند. با این تفاسیر می‌توان گفت که هیچ چیزی باعث ایجاد فرق ایفای ناروا با استیفای ناروا نمی‌شود. هر دو مورد به یک موضوع اشاره دارند.
جمع‌بندی
ایفای ناروا به پرداخت دین بدون وجود تعهد واقعی توسط شخص مدیون اشاره دارد. این عمل نقض اخلاق و اصول حقوقی محسوب می‌شود. در صورت پرداخت به طرف غیرمستحق، گیرنده ملزم به بازگرداندن مبلغ به مالک اصلی می‌شود.
0 comments